Pukyuu Diary

ပုက ်ဴ းေလးကို စက္တင္ဘာ ၂၈ မနက္ ၉ နာရီ ၂၈ မိနစ္ ၂၀၁၂ မွာ ေမြးခဲ႔တယ္ ၊ သားေလးကို ေမြးတုန္းက ေမြးခန္းထဲမွာ ၁၃ နာရီတိတိၾကာခဲ႔တာေပါ႔ ၊ အားအင္ေတြကုန္တဲ႔အထိ သားေလးကို ေမြးခဲ႔ရတယ္ ၊ စိတ္ေကာ လူေကာ ပင္ပန္းတာေပါ႔ ၊ သားေလးကို ေမြးတာ ဗမာျပည္မွာ ကားအေကာင္းစားတစီး ၀ယ္လို႔ ရေအာင္ ကုန္ပါတယ္ ၊ ေငြ ဘယ္ေလာက္ကုန္ကုန္ သားေလး ေဘးရန္ကင္းရင္ ေမေမ ေက ်နပ္ပီေလ . သားကိုယ္၀န္ သံုးလနဲ႔ ဗမာျပည္ အလည္ျပန္တုန္း ကိုယ္၀န္ပ်က္က်မလိုျဖစ္ခဲ႔ဖူးတယ္ ၊ ပူလိုက္ရတဲ႔ ရင္ဆိုတာ ဘယ္လိုေျပာရမွန္းေတာင္ မသိဘူး ၊ ေဆးပစည္းခ်ိဳ ႔တဲ႔ မႈေၾကာင္႔ စိ္တ္မခ်ရတာနဲ႔ ေဆးရံုကေန ကိုယ္႔ဘာသာ လက္မွတ္ထိုးဆင္းခဲ႕႔ပီး စကာၤပူတန္းျပန္ခဲ႔တယ္ ၊ ဒီေရာက္မွ စိတ္ခ်ရေတာ႔တယ္ သားကို ေမေမက အဲလို ခက္ခက္ခဲခဲေမြးလာရတာပါ.. ဒီလိုနဲ႔ သားေလးၾကီးလာလိုက္တာ အခုဆို ၂ ႏွစ္ေတာင္ ျပည္႔ေတာ႔မယ္ ၊ သားေနမေကာင္းတာ အေတာ္ေလးျဖစ္တာ ၁ ႏွစ္ ၁၀ လေလာက္ကေပါ႔ ဘာမွကို မစားေတာ႔တာ ၊ အစားၾကိဳက္တဲ႔သားသား မစားေတာ႔ ေမေမ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ပီး ေန႔လည္ဆို သားၾကိဳက္မယ္႔ ဆိုင္ေတြကေန ပါဆယ္၀ယ္ ေန႔လည္ေနပူၾကီးထဲ သားဆီျပန္လာ ေန႔လည္စာပို႔ေပးတာေပါ႔ ၊ ဒါေတာင္ သားက သိပ္မစားဘူူး ၊ တပတ္လံုး ေမေမမွာ ပင္ပန္းစြာသားကို သံုးေလး မ်ိဴ း စီစဥ္ ေကၽႊး ပါတယ္ ၊ မနက္စာဆိုလဲ သံုးေလး မ်ိဴ း ဒါေလး မစားဘူးဆိုရင္ ေနာက္တမ်ိဳ း အဆင္သင္႔လုပ္ထားရတယ္ ၊ ေမေမ ေနမေကာင္းလို႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ အစားပ်က္ ပ်က္ သားသားအတြက္ကေတာ႔ ေမေမက ဟင္းခ်က္ပီး ထားေပးခဲ႔တာေပါ႔ သားေလး ေကာင္းေကာင္းစားရေအာင္လို႔ပါ ၊ သားကို ထိန္းတဲ႔ အေဒၚၾကီးေတြက သားကို အဟာရစံုေအာင္ မခ်က္ၾကမွာ အေမစိုးရိမ္သေပါ႔ ၊ တကယ္လဲ မခ်က္ၾကဘူးေလ ၊ တခြက္ထဲနဲ႔ ေန႔တုိင္း ပီးေရာ ေကၽႊးၾကတာ ၊ ရံုးကေန အခ်ိန္ ရတိုင္းသားကို လွမ္းၾကည္႔ရေသးတယ္ ၊ သားနဲ႔ ကေလးထိန္းက တေနရာစီဆို ဖုန္းဆက္ေျပာရ သားလိမ္႔က် မွာပူရ အလုပ္လုပ္ေနတဲ႔ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ ႔ပူပန္မႈေတြပါ သား၊ အလုပ္ထဲမွာ ဘာလုပ္လုပ္ စိတ္၀င္စားတတ္တဲ႔ ေမေမ သားသားၾကီးလာေလ စိတ္မပါေလပဲ ၊ အလုပ္သာထြက္ပီး သားကို ထိန္းလိုက္ခ်င္ေတာ႔တယ္ ၊ စကာၤပူလိုေနရာကလဲ ႏွစ္ေယာက္လံုး အလုပ္လုပ္မွ ေကာင္းေကာင္းသံုး ေကာင္းေကာင္းေနလို႔ရတဲ႔ ေနရာဆိုေတာ႔ ေမေမအလုပ္ထြက္လို႔လဲ မျဖစ္ ၊ ေနာက္ကိုယ္၀န္ၾကီးတန္းလန္းနဲ႔ သားကို ပူရ ၊ သားက ခ်ီေစခ်င္ ၊ ေမေမက မခ်ီႏိုင္ ေမ႔ေမ႔သားေလးက ၾကီးလာေလ ခၽႊဲ တတ္ေလ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေလေပါ႔ ၊ ေမေမ ဘာစားစား သားသားက လုိက္စားရမွ ေမေမမွာ တတံုးပဲ ရိွရင္လဲ သားက စားခ်င္ ၊ ေမေမအငတ္ခံ ေကၽႊးရတာေပါ႔ ၊ ပါးပါးစီကလဲ မေနရဘူး သားက စားတာပဲ ၊ သားၾကီးလာရင္ မိဘေက ်းဇူးကို နားလည္တတ္ဖို႔ ေမေမခ်ေရးထားတာေပါ႔ ..ေမေမဟာ ေနာက္ကိုယ္၀န္လြယ္ထားတာေတာင္ သားကို ဂရုစိုက္တာ မပ်က္ခဲ႔ဘူး သား ၊ ညဆိုလဲ ေမေမကိုယ္တုိင္ သားကို ႏို႔ေဖ်ာ္တိုက္ သိပ္တယ္ ၊ သားနဲ႔ ေဆာ႔တယ္ ၊ သားညငိုလဲ ေမေမ ထေျပးၾကည္႔တာပဲ ၊ မနက္လဲ မနက္စာကို ေမေမကိုယ္တုိင္ ေကၽႊးပီးမွ ရံုးလာတာပါ ၊ ေနာက္ကိုယ္၀န္ရိွလို႔ သားကို ဂရုစိုက္တာလဲ ေလ်ာ႔မသြားပါဘူး ၊ သား မနာလိုျဖစ္မွာစိုးလို႔ ေျပာျပတာ၊ ညစာဆိုလဲ ေမေမျပန္လာတဲ႔အခ်ိန္ သားသားစားခ်ိန္ေပါ႔ ေမေမစီစဥ္တာေပါ႔ ၊ ဒါေၾကာင္႔သားေလးက အျမဲတမ္ ၀ျဖိဳးပီး လံုးလံုးေလး ခ်စ္စရာေလးျဖစ္ေနတာေပါ႔ ၊