ဒီစာကိုဖတ္ျပီးမွ ဘုရားဖူးပါ

'ဘုရားသို႕မွန္း ေျခတလွမ္း သိန္းသန္းမကထိုက္
လွဴသူ၊ ဖူးသူ၊ ေပးေ၀သူ နတ္လူ ဘံုသို႕ဆိုက္'

ဆိုေသာ လကၤာေလးကို သေဘာေပါက္လာပါလိမ့္မည္..

ထို ့အျပင္ေစတီေတာ္မွ ညႊန္ျပေသာ သေကၤတမ်ားမွ ေဟာေျပာေနေသာ တရားေတာ္မ်ားကို ဆင္ျခင္ ႏွလံုးသြင္း ႏိုင္ပါက ပါရမီ ရင့္သန္ၿပီးသူ ျဖစ္ပါက ဘုရားဖူးရင္းပင္ နိဗၺာန္ရႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာမည္ဆိုပါက. လြန္ အံ့မထင္

ေစတီဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရ

ေစတီဆိုတဲ့ေဝါဟာရက ဗုဒၶဘုရားရွင္ မပြင့္ထြန္းခင္ကတည္းက အိႏၵိယႏိုင္ငံမွာ ရွိေနခဲ့ပါတယ္။ ေဝသာလီျပည္ႀကီးရဲ႕ အနီးပတ္ဝန္းက်င္မွာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အရာဌာနေတြကို ေစတီီသမုတ္ၿပီး ကိုးကြယ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ေစတီေတြ မ်ားစြာရွိခဲ့ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ေစတီေတြကေတာ့ နတ္ဘီလူးႀကီးမ်ားကို ရည္မွတ္ၿပီး တည္ေဆာက္ထားတဲ့ နတ္ကြန္းေတြျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ေတာ့ နတ္ႀကီးတယ္ ဆိုၿပီး မခူးၾကနဲ႔ မဖ်က္ဆီးၾကနဲ႔ စသည္ျဖင့္ သီးျခားသတ္မွတ္ထားတဲ့ ဥယ်ာဥ္ႀကီးေတြျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ေစတီေတြဟာ ေတာင္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေတာေတြျဖစ္ပါတယ္။

ေစတီဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္

ေစတီဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္မွာ အရိုအေသျပဳအပ္ေသာ အရာ၊ ဌာန အားလံုးပါဝင္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ျမန္မာလို ျပန္ရင္ အရိုအေသျပဳအပ္ေသာ သေကၤတ ဆိုတာပဲ သင့္ေတာ္မယ္ထင္ပါတယ္။

ေထရဝါဒဗုဒၶသာသနာျပင္ပမွ ေစတီမ်ား

ဟိႏၵဴ ဘုရားေစတီမ်ား ၊ ဒီေန႔ေခတ္ Holy City ေတြအျဖစ္သတ္မွတ္ခံထားရတဲ့လာဆာ၊မကၠာ၊ေဂ်ရုဆင္တို႔လိုၿမိဳ႕ေတာ္ေတြဟာလည္း သက္ဆိုင္ရာ ဘာသာဝင္တို႔ရဲ႕ အရိုအေသေပးရာ ဌာနေတြ ျဖစ္လို႔ အထက္ကေျပာခဲ့တဲ့ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ အတိုင္းေျပာရရင္ ေစတီေခၚထိုက္ပါတယ္။
(အခုေျပာခဲ့တဲ့ ေစတီေတြကေတာ့ ေထရဝါဒဗုဒၶသာသနာ ျပင္ပက ေစတီေတြပါ )

ေထရဝါဒဗုဒၶသာသနာတြင္းက ေစတီ(၄)မ်ဳိး

ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ အရိုအေသအေလးအျမတ္ျပဳၾကတဲ့ သာသနာတြင္း ေစတီေတြကေတာ့ အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္း ၄-မ်ိဳးရွိပါတယ္။

၁) ဓာတုေစတီ-ဘုရား၊ ရဟႏၲာမ်ား၏ ဓာတ္ေတာ္မ်ား
၂) ဓမၼေစတီ-ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားခဲ့ေသာတရားေတာ္မ်ား
၃) ပရိေဘာဂေစတီ- ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္က သံုးေဆာင္ခဲ့ေသာ အသံုးအေဆာင္မ်ား
၄) ဥဒၵိႆကေစတီ- ဘုရားရွင္ကို ရည္မွန္းၿပီး ထုလုပ္ထားေသာ ရုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္မ်ား

ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ အေနနဲ႔ အေလးအျမတ္ျပဳတဲ့ ေနရာဌာနေတြလည္း ရွိေသးပါတယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့ ဗုဒၶဂါယာ အစရွိတဲ့ သံေဝဇနိယ ေလးဌာနတို႔ပါပဲ။

ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ အေနနဲ႔ အထက္က ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ေစတီေတြ၊ သံေဝဇနိယ ေလးဌာနလို ေနရာေတြ အရုိအေသေပးၾက၊ ကိုးကြယ္ၾကတဲ့ အခါမွာလည္း နည္းလမ္းမွန္ဖို႔ အေရးႀကီးလွပါတယ္။ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ မရွိေတာ့တဲ့ေနာက္ပိုင္းက်မွဗုဒၶရွင္ေတာ္အမွတ္တရ အျဖစ္နဲ႔ သေကၤတျပဳထားတဲ့ အရာေတြကို မဆိုထားနဲ႔ ဗုဒၶရဲ႕သက္ရွိထင္ရွား ကိုယ္ကာယႀကီးကို ကိုးကြယ္တာေတာင္ နည္းမွန္လမ္းမွန္ မဟုတ္ရင္ ဗုဒၶက အားမေပးခဲ့ပါဘူး။ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

ကိုးကြယ္ပံုနည္းလမ္းမမွန္တဲ့အခါ ဓာတ္ေတာ္စစ္ေတြ၊ ပရိေဘာဂ အစစ္ေတြ ရွိေနေသာ္လည္း ဗုဒၶရွင္ေတာ္နဲ႔ လံုးဝမလြဲ တစ္ေထရာတည္းတူတဲ့ ပံုေတာ္ထုလုပ္ထားလည္း အက်ိဳးမ်ားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဂါယာအစရွိတဲ့ ေဒသေတြကိုသြားလည္း ေငြကုန္လူပန္းတာက လြဲလို႔ သံသရာအတြက္ အက်ိဳးမမ်ားပါဘူး။ ဂါယာက ျပန္လာလို႔လည္း ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး။

ကၽြန္ေတာ္နားလည္သလို ေျပာရရင္ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔ရဲ႕ေစတီကိုးကြယ္ျခင္းဟာဗုဒၶဘုရားရွင္ဆီကကယ္တင္ျခင္းတစံုတရာကို လိုခ်င္လို႔၊ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာေျမႇာက္စားျခင္း တစံုတရာ လိုခ်င္လို႔ မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။

ျမန္မာျပည္မွ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ ဘုရားေစတီ မ်ား ႏွင့္ ဗိသုကာပညာရပ္

ေဂါတမဗုဒၶသာသနာ၏ပထမဦးဆံုးေသာေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာေစတီမွာျမန္မာႏိုင္ငံရန္ကုန္ၿမိဳရွိေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးျဖစ္ပါတယ္
( မွတ္ခ်က္။ ဤေစတီေတာ္သမိုင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေရႊတိဂံုဘုရားသမိုင္း စာအုပ္တြင္ အေသးစိပ္ဖတ္ရႈႏိုင္သည့္အတြက္.. ယခု မေဖာ္ျပေတာ့ပါ )
ဒါေၾကာင့္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာေစတီ ကို ရည္ညႊန္းတဲ့အခါမွာ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးနဲ ့သာ ကိုးကားေဖာ္ျပလိုပါတယ္...
ဗိသုကာပညာရပ္တစ္ခုအေနျဖင့္ေလ့လာၾကည့္မည္ဆိုပါကေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးသည္ျမန္မာတို့၏သီးျခားဗိသုကာလက္ရာစင္
စစ္ ျဖစ္သည္ဆိုသည္ကိုေအာက္ပါအခ်က္မ်ားအရ သိရွိႏိုင္ပါသည္


၁. ေရႊတိဂံုဘုရားသည္အေပၚမွမိုးၾကည့္လွ်င္ပန္းတင္ခံုေခၚေအာက္ေျခအုတ္ခံုကိုေလးေထာင့္က်က်စတုရန္းပံုေဆာက္လုပ္ထားပ
ါတယ္.( ဟိႏၵဴ ဘုရားေစတီမ်ားသည္ ေအာက္ေျခအုတ္ခံုကို ျဖစ္ေစ၊ ေျမေပၚပိုင္း အေဆာက္အဦကို ျဖစ္ေစ အ၀ိုင္းပံုႏွင့္ အခံုးပံုကို အေျခခံၿပီး ေဆာက္လုပ္ထားေၾကာင္း ေတြ ့ရွိရမွာျဖစ္ပါတယ္ . )

၂. ပန္းတင္ခံုေပၚတြင္မွ ပစၥယာ သံုးဆင့္ေခၚ ေလွကားထစ္သဖြယ္ ပံုပန္းသ႑ာန္ကို ဆဌဂံ မွ အဆင့္ဆင့္ အဌဂံပံုသို႕ ေျပာင္းလဲ တည္ေဆာက္ထားပါတယ္..ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ စတုရန္းမွ စက္၀ိုင္းပံုသို႕ ေျပာင္းလဲ သြားဟန္ကို မ်က္စိ ပသာဒ ျဖစ္ဖြယ္ ပညာသားပါပါ ေျပေျပေလး ေျပာင္းလဲယူျခင္းျဖစ္ပါတယ္..

၃. ပစၥယာ သံုးဆင့္ ေပၚတြင္ အမွ်ေ၀ျခင္း အထိမ္းအမွတ္ ေခါင္းေလာင္း ေမွာက္ကို တည္ထားရာ ေခါင္းေလာင္းေျခမွာ အခြက္ပံုျဖစ္ၿပီး ေခါင္းေလာင္း စည္းရဲ႕အေပၚပိုင္းမွာ အခံုးပံုျဖစ္ျခင္း၊ အခံုးနဲ႕ အခြက္ကို ၾကည့္သူရဲ႕ အျမင္တြင္ သဟဇာတျဖစ္ေအာင္ ဆက္ထားပံုကို ပညာရွင္မ်ားအေနနဲ ့ အတုယူၾကရပါတယ္

၄. ေခါင္းေလာင္းေမွာက္ရဲ႕ အထက္တြင္ ၾကာေမွာက္ ၾကာလွန္ကို တည္ထားပံုမွာလည္း သည္သေဘာ တရား ပင္ျဖစ္သည္

၅. ငွက္ေပ်ာဖူးတြင္ အထက္သို႕ ရွဴးတက္သြားၿပီးမွ ထိပ္ဆံုးတြင္ ထီးေတာ္နဲ႕ ျပန္အုပ္ထားေသာ ဒီဇိုင္းမွာ လည္း ဖူးေျမာ္သူရဲ႕စိတ္ကို ထိပ္ဆံုးသို႕ အာရံုစုစည္းေစၿပီးမွ ထီးေတာ္ကို ၾကည္ညိဳႏိုင္ေစရန္ ဆြဲေဆာင္ ေသာ လက္ရာေျမာက္သည့္ ဗိသုကာပညာရပ္တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္

၆. ပုထိုးေတာ္ ဒီဇိုင္းျဖစ္ေသာ အာနႏၵာ ဘုရားသည္ ထိပ္ပိုင္းက ဟိႏၵဴ ဒီဇိုင္းဟု ထင္ရသေယာင္၊ ဆင္သ ေယာင္ ရွိေသာ္လည္း လိုဏ္သံုးထပ္ လုပ္ထားပုံမွာ လံုး၀မတူ ျခားနားျခင္းရဲ႕ သက္ေသျဖစ္ ၊ ေရႊတိဂံု ကဲ့သို႕ မတည္ရျခင္းမွာ အပူပိုင္းေဒသ ရပ္၀န္းတြင္ တည္ရသည့္အတြက္ ဘုရားဖူးလာသူမ်ားရဲ႕ ၾကည္ညိဳစိတ္ကို ဖန္တီးႏိုင္ရန္ ရည္ရြယ္ၿပီး ပုထိုးေတာ္ကဲ့သို႕ တည္ျခင္း၊ လိုဏ္နံရံမ်ားရွိ ေက်ာက္ပန္း ဇကာမ်ားသည္ အေကာင္းဆံုး သက္ေသျဖစ္ျခင္း

၊ အျပင္ဘက္ဆံုး ေက်ာက္ပန္း ဇကာသည္ ဖုန္စစ္ရန္၊ အလယ္နံရံရွိ ေက်ာက္ပန္း ဇကာသည္ ေနေရာင္စစ္ရန္ ျဖစ္ၿပီး အတြင္းဘက္ဆံုး ရုပ္ပြားေတာ္မ်ား တည္ထားရာ ဂႏၶကုဋီ၏ နံရံရွိ ေက်ာက္ပန္း ဇကာသည္ကား ေလပူစစ္ရန္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေက်ာက္ပန္း ဇကာမ်ားရဲ႕ ဒီဇိုင္းကို ၾကည့္ၿပီး သိႏိုင္ျခင္း။
ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ဘုရားဖူး လာသူသည္ ေနပူ၊ ေလပူ၊ ဖုန္ထူ တို႕ကို ျဖတ္ၿပီး ဘုရားဖူး လာရာတြင္ ပုထိုးေတာ္ ထဲသို႕ ေရာက္သည္ႏွင့္ လူေရာ စိတ္ပါ ေအးခ်မ္း တည္ၿငိမ္ သြားေစရန္ ရည္ရြယ္ေၾကာင္း၊
ေနပူထဲမွ လာေသာ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္ ေနေသာ ဘုရားဖူးသူကို အလင္းေရာင္ စစ္ထား ေသာေၾကာင့္ ေမွာင္သေယာင္ အလင္းမွိန္ေသာ ပုထိုးေတာ္ထဲတြင္ စိတ္ကို တည္ၿငိမ္ ေစၿပီးမွ ရုပ္ပြားေတာ္ ေပၚတြင္သာ အလင္းက် ေရာက္ေန ေစရန္ စီစဥ္ထားေသာ ဗိသုကာ လက္ရာေၾကာင့္ အေမွာင္ထဲတြင္ လင္းေနေသာ ရုပ္ပြားေတာ္ကို ဖူးေျမာ္ေစေလရာ ၾကည္ညိဳ သဒၶါစိတ္ကို ျဖစ္ေပၚေစျခင္း၊
စိတ္ပညာကိုပါ အသံုးျပဳကာ ဘုရားကို ထိုကဲ့သို႕ေသာ ပံုပန္းသ႑ာန္ျဖင့္ ေဆာက္လုပ္ေသာ ဗိသုကာလက္ရာကို အေရွ႕ေတာင္ အာရွ တခြင္တြင္ေရာ၊ တကမၻာလံုး တြင္ပါ မေတြ ့ရွိရျခင္း
ထိုထိုေသာအေၾကာင္းတို႕ကို ဟိႏၵဴဘုရားမ်ား တြင္သာမက မည္သည့္လူမ်ိဳး၊ ဘာသာရဲ႕ အထိမ္းအမွတ္ မွာမွ မျမင္ဖူး ေသာေၾကာင့္ ျမန္မာ့လက္ရာ ဗုဒၶဘာသာ ေစတီပုထိုးမ်ားရဲ႕ ဗိသုကာ လက္ရာသည္ အတုမရွိ၊ ကိုယ္ပိုင္ လက္ရာသာ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိႏုိင္ပါသည္။
ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားသည္ ဘုရားေစတီ ပုထိုးမ်ား သို႕ ပံုမွန္ မဟုတ္ေတာင္ မၾကာခဏ သြားလာ ဖူးေျမာ္ ၾကသည္။ အထူးသျဖင့္ ေန႕ႀကီးရက္ႀကီးမ်ားတြင္ လူငယ္ လူႀကီးမေရြး ဘုရားဖူး သြားၾကေလသည္။ သူလိုကုိယ္လို ဘုရားဖူးေနက် ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဖူးမယ့္ သာ ဖူးလိုက္သည္။ ဘုရားကို ဘာလို႕ သည္လို တည္ထား သလဲ ဆိုတာ၊ ဘုရားမွာ ဘာလို႕ သည္လိုေနရာ ေတြ ထည့္ထားသလဲ ဆိုတာ ေသခ်ာ စဥ္းစားရွာေဖြၾကသူ အင္မတန္ နည္းပါသည္။ အမႈမဲ ့ အမွတ္မဲ့ ေနၾကသူသာမ်ားပါသည္။

ဘာေၾကာင့္ ပန္းတင္ခံုလို႕ေခၚၿပီး သည္လိုပံုစံ တည္ထားရသလဲ။ ဘာေၾကာင့္ ပစၥယာ ကို ၃ဆင့္ ထားရ သလဲ။ ဘာေၾကာင့္ ေခါင္းေလာင္းေမွာက္မွာ ရင္စည္းကို ဘာ အဓိပၸာယ္နဲ႕ ထည့္ထားသလဲ။ ဘုရားမွာ ဘာေၾကာင့္ ေၾကာက္စရာ ဘီလူးပန္းဆြဲ ဆိုတဲ့ပံုနဲ႕ ဗိသုကာ လက္ရာ ပါေနရသလဲ။ ေဖာင္းရစ္က ဘာလို႕ ခုႏွစ္ရစ္ ျဖစ္ေနရသလဲ။ ၾကာကို ဘာေၾကာင့္ ေမွာက္လိုက္ လွန္လိုက္ ထည့္ထားရသလဲ။ ဘာေၾကာင့္ ၾကာပန္းကိုမွ ေရြးထည့္ရသလဲ.. စသည္ စသည္ျဖင့္

ယခု ဤစာဖတ္ေနေသာ.. မိတ္ေဆြကေရာ..
( က်ေနာ္သည္လည္း.. ဤသို ့အမႈမဲ ့အမွတ္မဲ ့ ေနခဲ့ပါသည္ ။ မိမိ၏ ေလ့လာမႈ အားနည္းျခင္းေၾကာင့္အျခားေသာ ဘာသာျခား သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွ ေမးျမန္းေသာအခါတြင္ သီးသန္ ့အဓိပၸါယ္ရွိတယ္..ဒါေပမယ့္ မိမိမွာ မသိေသးေၾကာင္း ၀န္ခံ ေျဖၾကားခဲ့ရသည္က မ်ားပါသည္။ ကဲ့ရဲ ့သူမ်ားရွိေသာအခါတြင္လည္း လူငယ္စိတ္ျဖင့္ မခံခ်င္စိတ္မ်ားေၾကာင့္ အခ်ိဳ ့ေသာ ဥပမာမ်ားျဖင့္ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းခဲ့ရေသာ္လည္း ရင္ထဲတြင္ မေကာင္းလွပါ..ေက်နပ္္အားရမႈ မရွိခဲ့ပါ )


ဘာေၾကာင့္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာေစတီေတြကို ယေန ့ေတြ ့ျမင္ေနရေသာ ပံုမ်ားအတိုင္း တည္ထားခဲ့ပါသလဲ

ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာေစတီတစ္ခု ၏ ေအာက္ပါ အစိတ္အပိုင္းမ်ားႏွင့္ အမည္မ်ားက မည္သို ့ေသာ အခ်က္မ်ားကို ရည္ညႊန္းေနၾကသနည္း..

၁။ ပန္းတင္ခံု
၂။ပစၥယာ ၃ ဆင့္
၃။ေခါင္းေလာင္းေမွာက္ ( သို ့ ) သပိတ္ေမွာက္
၄။ဘီလူးပန္းဆြဲ
၅။ခါးစည္း ေခၚ ရင္စည္း ၃ ေခ်ာင္း
၆။ေဖာင္းရစ္ (၇)ရစ္
၇။ ၾကာေမွာက္
၈။ ရႊဲလံုး
၉။ ၾကာလွန္
၁၀။ ငွက္ေပ်ာဖူး
၁၁။ထီးေတာ္
၁၂။ငွက္ျမားႏွား
၁၃။ထီးေတာ္
၁၄။ စိန္ဖူးေတာ္

ယင္းတို ့အျပင္ ေစတီအနီးရွိ ဟသၤာနားေနဟန္ တံခြန္တုိင္ကို ဘာေၾကာင့္ တည္ေဆာက္ထားၾကသလဲ....

၁. ပန္းတင္ခံုကို အက်ယ္ဆံုးနဲ႕ ေအာက္ဆံုးမွာထားတာဟာ လူ႕စိတ္ေတြထဲမွာ ေလာကုတၲရာနည္းနဲ႕ ပိုင္းျခားရင္ အဆင့္အနိမ့္ဆံုးလူမွာ လိုခ်င္မႈေတြ အမ်ားဆံုးျဖစ္လို႕ ေအာက္ဆံုးက ပန္းတင္ခံုကို အက်ယ္ဆံုး ထားေပးၿပီး ဥပမာေပးျခင္း၊ ဘုရားကို ပန္းကပ္လွဴလိုသူေတြ ပန္းတင္လို႕ရေအာင္ အျမင့္ခံုပံု ေဆာက္လုပ္ေပးထားျခင္းေၾကာင့္ ပန္းတင္ခံုဟု အမည္ေပးျခင္း

၂. ပစၥယာ ကို ၃ဆင့္ ထားရျခင္းမွာ တဏွာ ၃ပါးေခၚ လိုခ်င္မႈအုပ္စု ၃စုကို ရည္ညႊန္းေၾကာင္း၊ယင္းတို႕မွာ
ဘ၀မရွိမႈကို လိုခ်င္ျခင္း (နိဗၺာန္ကို လိုခ်င္မႈျဖင့္ မရႏိုင္၊ အရာအားလံုး သူ႕သေဘာနဲ႕ သူ ျဖစ္ပ်က္မႈကို သိၿပီး အစြဲကၽြတ္ျခင္းျဖင့္သာ နိဗၺာန္ကို ရႏိုင္ပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အက်င့္တရားမရွိဘဲ နိဗၺာန္ကို လုိခ်င္ျခင္းသည္ ဒိဌိ တမိ်ဳးသာျဖစ္သည္။)၊
ဘ၀ကိုလိုခ်င္ျခင္း၊
ကာမဂုဏ္တရားမ်ား (ရုပ္အဆင္း၊ အသံ၊ အန႕ံ၊ အရသာ၊ အေတြ႕အထိ) တို႕ကို လိုခ်င္ျခင္း ဟူေသာ ေလာကုတၲရာနယ္ရဲ႕ ေအာက္ေျခက တဏွာသံုးပါးကို သတိေပးရန္ ပစၥယာ ကို ၃ဆင့္ ထားရျခင္း

၃. ေခါင္းေလာင္းေမွာက္ေခၚ သပိတ္ေမွာက္ရဲ႕ အဓိပၸာယ္မွာ အထက္ပါ သံသရာလည္ေစေၾကာင္း အခ်က္မ်ားကို မျပဳလုပ္၊ လက္မခံ ဟူေသာ အဓိပၸာယ္ျဖင့္ သပိတ္ေမွာက္သည္၊ ေခါင္းေလာင္းေမွာက္သည္ဟု လမ္းညႊန္ျခင္း

၄. သံသရာကို ဘီလူးလိုေၾကာက္ၿပီး အထက္နိဗၺာန္ ပန္းကို လွမ္းဆြဲေစခ်င္သည္ဟူေသာ သတိေပးခ်က္ကို ဘီလူးပန္းဆြ ဲ ျဖင့္ ဥပမာေပးျခင္း၊ပံုပန္းသ႑ာန္ ၅ခုေျမာက္တြင္ ဘီလူးပန္းဆြဲကို ထားျခင္းမွာဥာဏ္စဥ္ ၁၆ပါးရွိသည့္အနက္ ၅ဆင့္ေျမာက္ ဘယဥာဏ္ကို ညႊန္းဆိုလိုေသာေၾကာင့္ သည္ေနရာတြင္ ဘီလူးပန္းဆြဲ ကို ထားျခင္း၊(အထက္ ျမန္မာျပည္တြင္ ဘီလူးကို ပါေအာင္ထည့္ၿပီး ေအာက္ျမန္မာျပည္ တြင္မူ ဘီလူး ထားျခင္း အဓိပၸာယ္ကို တလြဲေတြးသျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ဘီလူးကို အပါယ္ေလးဘံုသားဟု သတ္မွတ္ကာ ဘုရားတြင္ မထားခ်င္သျဖင့္ လည္းေကာင္း ဘီလူးမပါဘဲ ပန္းဆြဲကိုခ်ည့္သာ ထည့္ေလ့ရွိသည္ကို သီးျခား မွတ္သား ႏိုင္ပါသည္။ )သည္ေနရာတြင္ ပန္းဆြဲ ၁၆ခု ရွိေနသည္မွာ ရိပ္သာမ်ားတြင္ ေယာဂီမ်ားကို တရားစစ္ရာတြင္ အဆင့္သတ္မွတ္ေသာ ေသာတာပတၲိ မဂ္ဥာဏ္ဖိုလ္ဥာဏ္ မရခင္ အေျခခံ ဥာဏ္စဥ္ ၁၆ပါးကို ညႊန္းျခင္း

၅. ခါးစည္း ေခၚ ရင္စည္း ၃ေခ်ာင္း ထားရျခင္းမွာမိမိရဲ႕ စိတ္နဲ႕လုပ္ရပ္ကို သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ ဟူေသာ ထိမ္းကြပ္မႈ ၃မ်ိဳးႏွင့္ ထိန္းကြပ္ရန္ သတိေပးလိုျခင္း

၆. ေဖာင္းရစ္ (၇)ရစ္မွာ ၀ိသုဒၶိ (၇)ပါးကို ရည္ညႊန္းျခင္း

၇. ေစတီေတာ္ရဲ႕ ၁၄ဆင့္ေျမာက္မွာ ၾကာေမွာက္ကို ထားျခင္းသည္ တရားအားထုတ္ေနေသာ ေယာဂီျဖစ္လ်က္ ေသာတာပတၲိ မဂ္ဥာဏ္ဖိုလ္ဥာဏ္ ရခါနီး ဥာဏ္စဥ္ ၁၄ဆင့္ေျမာက္ ေရာက္ေနေစဦးေတာ့ သံသရာအတြက္ စိတ္မခ်ရေသးဘဲ ထုိအခိ်န္တြင္ မေကာင္းမႈအကုသိုလ္မ်ားကို ေမွာက္မွားစြာ လုပ္မိႏိုင္ေသးေၾကာင္း၊ ထိုသို႕လုပ္မိပါက ေအာက္သံသရာ အပါယ္ေလးဘံုသို႕ ေမွာက္ေမွာက္မွားမွား ျပန္လည္က်ေရာက္ႏိုင္ေသးေၾကာင္း သတိေပးလိုျခင္း

၈. ၾကာေမွာက္ႏွင့္ ၾကာလွန္ၾကားရွိ ရြဲလံုးမ်ားသည္ကား ဒႆန နယ္ကို ျပဆိုၿပီး ဥာဏ္စဥ္ အမွတ္ ၁၅ႏွင့္ ၁၆သည္ အျခားမရွိ ခ်က္ခ်င္းျဖစ္ေပၚေလ့ရွိၿပီး ေလာကီသားဘ၀၊ ေလာကီနယ္မွ ေလာကုတၲရာသားဘ၀၊ ေလာကုတၲရာနယ္သို႕ ကူးေျပာင္းျခင္းကို ျပဆိုျခင္း

၉. ၾကာလွန္သည္ ထို ဥာဏ္စဥ္ ၁၆ပါးလံုးကို ရရွိၿပီးပါက ေသာတာပန္ ျဖစ္ၿပီ ျဖစ္ၿပီး ေအာက္သံသရာကို ျပန္စရာမရွိေတာ့ဘဲ အထက္ မဂ္ဖိုလ္မ်ားကို ရရွိကာ အလြန္ဆံုးခုႏွစ္ဘ၀သာ သံသရာမွာ က်င္လည္ရၿပီး အထက္ နိဗၺာန္ကိုသာ ၀င္စံရေသာေၾကာင့္ အထက္သို႕လွန္တက္ေနေသာ ၾကာလွန္ကို ပံုဥပမာ ေပးထားျခင္း

၁၀. သေကၤတ၀ါဒ အရ ၾကာပန္းကို ထားရျခင္းမွာ ေရမွာ ႏြံမွာ ေပါက္ဖြားေသာ ၾကာပင္ျဖစ္လ်က္ ေရမစို၊ ႏြံမလူး၊ ေမႊးႀကိဳင္ သင္းပ်ံ႕ျခင္း ရွိေသာ ၾကာပန္းကဲ့သို႕ ေလာကီနယ္မွ လူသားအျဖစ္မွ ေလာကုတၲရာ နယ္သား ဘုရားျဖစ္ေအာင္ က်င့္ၾကံ ေအာင္ျမင္ရာတြင္ ဘုရားႏွင့္ၾကာပန္း တို႕တြင္ အဓိပၸာယ္ ဆင္တူေသာ ဂုဏ္ရည္ခ်င္းကို ဥပမာ ခိုင္းႏိႈင္း လိုေသာေၾကာင့္ ၾကာပန္းကို သံုးျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရား ဗ်ာဒိတ္ ခံစဥ္တြင္လည္း ၾကာပန္းကိုသာ ကပ္လွဴျခင္း၊ ဖြားစဥ္ကလည္း ၾကာပြင့္မ်ား အလိုလိုေပၚလာကာ ေျခခ်ရာတိုင္း ခံလာရျခင္း တို႕ေၾကာင့္ ၾကာပန္းသည္ ဗုဒၶ၏ သေကၤတ ျဖစ္ျခင္း၊

ငွက္ေပ်ာဖူး ဆိုတာ ငွက္ေပ်ာ တစ္ပင္ရဲ႕ နိဂံုး သေကၤတ ပါပဲ။ ေပတစ္သီး က်ီးတစ္သား ငွက္ေပ်ာ တစ္ပင္ တဲ့။ ငွက္ေပ်ာ တစ္ပင္ဟာ ငွက္ေပ်ာဖူး ထြက္လာၿပီး ငွက္ေပ်ာ တခိုင္ သီးၿပီးတာနဲ႕ သူ႕ဘ၀ ၿပီးဆံုး ရသလို ၾကာလွန္ အဆင့္ျဖစ္တဲ့ (သံသရာမွာ ေအာက္သံသရာကို လည္စရာ မလိုေတာ့တဲ့ နိဗၺာန္ ေရာက္ ဖို႕ ေသခ်ာ ေနတဲ့) ေသာတာပန္ အဆင့္ကို ေရာက္ၿပီ ဆိုရင္ သံသရာမွာ ဆက္ ရွင္သန္ က်င္ လည္ စရာ မလိုေတာ့တဲ့ အတြက္ သံသရာ ၿပီးဆံုးတဲ့ အတြက္ ငွက္ေပ်ာဖူးနဲ႕ တင္စား တာပါတဲ့။ ငွက္ေပ်ာဖူး ၿပီးရင္ေတာ့ အထက္ မွာ ထီးေတာ္ပဲ ရွိေတာ့တာမို႕ ထီးေတာ္နဲ႕ က်န္တဲ့ အစိတ္အပိုင္းေတြ အေၾကာင္းကို ေအာက္မွ ဆက္လက္ဖတ္ရႈႏိုင္ပါတယ္။ ေပဖူး ပံု မသံုးဘဲ ငွက္ေပ်ာဖူး ပံု သံုးရျခင္း အေၾကာင္းက မ်က္စိ အျမင္ထဲ မွာ ပံုပန္း သ႑ာန္ အရ ၾကည္ညိဳ သပၸါယ ျဖစ္မယ့္ပံုကို ေရႊးခ်ယ္္ျခင္းျဖစ္မယ္လို ့ထင္ျမင္မိပါတယ္။ တစ္ျခားအေၾကာင္းေၾကာင့္ဆိုရင္ သိတဲ့သူမ်ား ျဖည့္စြက္ေပးၾကေစလိုပါတယ္။ သိရွိရသေလာက္ ငွက္ေပ်ာဖူးဟာ အထက္ကိုပဲ တသမတ္တည္း ရွဴးၿပီး ထီးေတာ္ ခုႏွစ္ဆင့္ အျဖစ္ တက္သြား သလို ေသာတာပတၱိ မဂ္ဥာဏ္ ရၿပီး သား သူဟာလဲ အထက္မဂ္ ဖိုလ္ ၇ဆင့္ ဆီကို တသမတ္တည္း အစဥ္လိုက္ ရရွိ ေရာက္ရွိ သြားတဲ့ သေဘာကို ေဖာ္က်ဴးတဲ့ အေနနဲ႕ ငွက္ေပ်ာဖူးကို ၾကာလွန္နဲ႕ ထီးေတာ္ ၇ဆင့္ၾကား အခ်ိတ္အဆက္ မိမိ တည္ထား ေဆာက္လုပ္ ထားတယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကို ေရႊတိဂံု ဘုရား သမိုင္း စာအုပ္ငယ္မွာ ဖတ္ရႈႏိုင္ပါတယ္ )

၁၁. ထီးေတာ္ (၇) ဆင့္သည္ အထက္ဖိုလ္ ခုႏွစ္ပါးကို ျပဆိုျခင္း

၁၂. ငွက္ျမတ္နား ဆိုသည္မွာ ဘုရား၊ ရဟႏၲာတို႕ လက္ရွိဘ၀မွ နိဗၺာန္သို႕ မ၀င္စံမီ (သို႕မဟုတ္) ပရိနိဗၺာန္ မျပဳမီ ေခတၲခဏ နားေနရာအခိ်န္အခိုက္အတန္႕ကို ျပဆိုလိုျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထို႕ျပင္ ေရႊတိဂံုဘုရား၏ ထို ဟသၤာအျမီးပံု ငွက္ျမတ္နားတြင္ ပတၲျမားကို ထုလုပ္ထားေသာ ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္ ေလးကို ျမဳပ္ႏွံဌာပနာ ထားျခင္းသည္ အဓိကသက္ေသျဖစ္ေၾကာင္း၊ ငွက္ျမတ္နား ဟုေခၚဆိုေလ့ရွိေသာ္လည္း တကယ္ေတာ့ အမ်ားသူငါ ေတြးထင္သလို ငွက္ၿမီးပံုကို ငွက္ျမတ္မ်ားကို ကိုယ္စားျပဳသည္မဟုတ္ဘဲ နကၡတ္ေဗဒင္ ပညာ တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ကိုယ္စားျပဳေသာ ဟသၤာပံု နကၡတ္ကို ယူကာ သည္ေစတီကို တည္ထားကိုးကြယ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား၏ အစြမ္းအစကို သမိုင္းမွတ္တမ္းတင္ရန္လည္းေကာင္း၊ ထိုျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားရဲ႕ ကုသိုလ္ အက်ိဳး အထြဋ္အထိပ္ သို႕ ေရာက္ပါေစျခင္း အက်ိဳးငွာလည္းေကာင္း ဟသၤာအျမီးသ႑ာန္ တည္ထားျခင္း၊

၁၃. စိန္ဖူးေတာ္ သည္ အသခၤတဓာတ္ နိဗၺာန္ျမတ္ကို ရည္ညႊန္းျခင္း။ အျခားဓာတ္မ်ားကို ကံ၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အာဟာရ တို႕ျဖင့္ ျပင္လို႕ရႏိုင္ေသးသျဖင့္ သခၤတဓာတ္ဟုေခၚၿပီး နိဗၺာန္သည္ကား မည္သို႕မွ် ျပန္လည္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈမရွိေတာ့ေသာ ဓာတ္ျဖစ္သျဖင့္ အသခၤတဓာတ္ျဖစ္ေၾကာင္းကို ရည္ညႊန္းျခင္း

(က) ကာဗြန္ျဒပ္စင္ သည္ မီးေသြး၊ ေက်ာက္မီးေသြး၊ ဂ်ာမနီယမ္ႏွင့္ စိန္ဆိုၿပီး ေလးဆင့္ရွိရာတြင္ စိန္အဆင့္တြင္ ကာဗြန္ျဒပ္စင္သည္ အသန္႕စင္ဆံုးအဆင့္ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သလို ေသာတာပန္၊ သကဒါဂမ္၊ အနာဂမ္ႏွင့္ အရဟတၲ မဂ္ဖိုလ္ရၿပီးသူ ဘုရား၊ ရဟႏၲာ တို႕တြင္ ထိပ္ဆံုးအဆင့္ ဘုရားသည္ ကိေလသာ လံုး၀စင္ၾကယ္ဆံုး အဆင့္ေရာက္ေနသည္ကို ျပဆိုျခင္း၊

(ခ) အမာဆံုး၊ အသန္႕စင္ဆံုးႏွင့္ ဓာတ္ၿပိဳကြဲမႈ လံုး၀မရွိေတာ့ျခင္း ဟူေသာ ဂုဏ္ရည္တူခ်င္း ခိုင္းႏိႈင္းဥပမာေပးထားျခင္း
သည္ေနရာတြင္ ငွက္ျမတ္နားအဆင့္တြင္ အခက္အလက္မ်ားမွာ ငွက္ၿမီးသဖြယ္ ျဖာထြက္ေနေသာ္လည္း စိန္ဖူးေတာ္ကို ဘာေၾကာင့္ တလံုးတည္း ထားသနည္းဟူေသာ ေမးခြန္းရွိလာပါသည္။ ရဟႏၲာ ကိုယ္ေတာ္ ႀကီး မ်ားသည္ကား အခ်င္းခ်င္းတြင္ ဘုန္းခ်င္း၊ တန္ခိုးခ်င္း၊ ပညာခ်င္း၊ လာဘ္လာဘခ်င္း မတူညီဘဲ သံသရာတြင္ သူတို႕အသီးသီး ျပဳခဲ့ၾကေသာ အက်ိဳးေပး အားေလ်ာ္စြာ ကြဲျပားျခားနား ၾကေသာ္လည္း နိဗၺာန္သို႕ ၀င္စံေတာ္မူၾကသည့္ အခါတြင္ကား တူညီေသာ တခုတည္းေသာ အသခၤတဓာတ္သို႕သာ သက္ေရာက္ၾကသျဖင့္ စိန္ဖူးေတာ္ကို တစ္ဆူတည္း ထားျခင္းျဖစ္ေလသည္။

၁၄. အထက္ပါအခ်က္မ်ားနဲ႕ ျပည့္စံုပါက ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ နည္းစနစ္ျဖင့္ မဟာ သတိပဌာန သုတၲန္ ရဲ႕ စံခ်ိန္စံညႊန္းမ်ားနဲ႕ ေဆာက္လုပ္ တည္ထား ကိုးကြယ္ေသာ ေစတီျဖစ္ၿပီး ေစတီ တည္ရျခင္း အေၾကာင္း အႏွစ္တရား မ်ားကို သိရွိၿပီး ၾကည္ညိဳ ပူေဇာ္ပါက အဖိုးမျဖတ္ ႏိုင္ေသာ အက်ိဳးေက်းဇူးတရားမ်ား ခံစားၾက ရမည္ ျဖစ္ေလသည္။သို႕ေသာ္ အထက္ပါ အခ်က္မ်ားနဲ႕ မျပည့္စံုေသာ ေစတီျဖစ္ပါက ဓာတ္ရိုက္ ဓာတ္ ဆင္၊ ယၾတာ၊ အထက္လမ္း၊ အစီအရင္မ်ားနဲ႕ တည္ထားေသာ ေစတီ မွ်သာ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိ ႏိုင္ပါသည္။ ထိုေစတီ မ်ားကို ဖူးေျမာ္ပါက စီရင္သူရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ ဖူးေျမာ္သူရဲ႕ စိတ္ေစတနာ အလိုက္သာ အက်ိဳး ေပးမည္ဟု မွတ္ယူ ႏိုင္မည္ ထင္ပါသည္။

ထို႕ျပင္ ဘုရားမ်ားတြင္ ေတြ႕ရေလ့ရွိေသာ တိုင္ထိပ္တြင္ ဟသၤာနားေနဟန္ တံခြန္တိုင္အေၾကာင္းကိုလည္း ရွာရွာေဖြေဖြ သိလိုက္ရသည္။ မာနတံခြန္တက္ေနသူမ်ား ဘုရားထံေမွာက္ ေရာက္လိုလွ်င္ မာနကို အရင္ခ် ခဲ့ရန္ သတိေပးျခင္းျဖစ္ၿပီး ေရွးေခတ္က ဘုရားသို႕ လာသူမ်ားသည္ တံခြန္တိုင္ကို ျမင္သည့္အရပ္မွ စတင္ ကာ မာနခ်သည့္အေနျဖင့္ေရာ အရိုအေသ ေပးသည့္ အေနျဖင့္ပါ ဖိနပ္ခၽြတ္ခဲ့ေလ့ရွိေၾကာင္း၊ မာနခံေနပါက တရားမရႏိုင္ေၾကာင္း၊ မာနစြဲၾကီးသူသည္ သကၠာယဒိဌိေခၚ ငါစြဲႀကီးေသာ သူမ်ား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ငါစြဲ ေပၚတြင္သာ မာနတက္လို႕ ရေသာေၾကာင့္ မာနႀကီးသူသည္ တရားရဖို႕ ခဲယဥ္းေၾကာင္း၊ ယင္းမာနကို ဘုရားေပၚမေရာက္ခင္ အေ၀းကတည္းက သတိေပးသည့္ အေနျဖင့္ တံခြန္တိုင္ကို ျမင့္ျမင့္ တည္ထားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိရေလသည္။

သည္ေလာက္ေတာင္ ေစတီရဲ႕ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုခ်င္းစီ အတြက္ေရာ အားလံုးျခံဳငံုၿပီးပါ အႏွစ္ပါပါ အဓိပၸာယ္ရွိရွိ ပံုသ႑ာန္မ်ားကို ေရြးခ်ယ္စီစဥ္ႏိုင္ေသာ ေရွးျမန္မာႀကီးမ်ားရဲ႕ သေကၤတ ၀ါဒကို အ့ံၾသခ်ီးက်ဴးလို႕ မဆံုးႏိုင္ေတာ့ပါေခ်။ ထို အေဟာင္းမ်ားရဲ႕ အႏွစ္မ်ားကို မသိပါဘဲ လ်က္ျဖစ္ေစ၊ သိလ်က္နဲ႕ ျဖစ္ေစ ငါက အသစ္ထြင္တယ္ ဆိုေသာ စကားကို လက္ကိုင္ျပဳၿပီး အေဟာင္းကို ဖ်က္ဆီးကာ အသစ္ထြင္ျခင္း၊ အေဟာင္းနဲ႕ အသစ္ကို ေရာျခင္းမ်ားကို ပညာမဲ့ပီပီ ျပဳလုပ္ေနၾကသူ တခ်ိဳ႕ကို ေတြ႕တိုင္း စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရပါသည္။ သူတို႕စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ သမိုင္းတြင္ ငါ့ထက္ေတာ္သူမရွိေစရ၊ ငါက သမိုင္းကို ေဖ်ာက္ခ်င္သလို၊ ျပင္ခ်င္သလို ျပင္ႏိုင္သည္ဟု တလြဲမာနရွိဟန္တူေလသည္။ ပညာရွင္တို႕ စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ အ၀ီစိက်မည့္ သမိုင္းတရားခံမ်ား ဟု သာ သတ္မွတ္ကာ သနားေလမည္။ အေဟာင္းရဲ႕ အႏွစ္သာရ ကို အရင္ေလ့လာၿပီး အေဟာင္းရဲ႕ အႏွစ္သာရ ထက္သာေသာ အသစ္ကို ထြင္ႏိုင္ပါမွ တိုးတက္ျခင္း အစစ္ အျဖစ္ႀကီး ျဖစ္ေပမည္။ သို႕မဟုတ္ပဲ အသစ္ျဖစ္ ၿပီးေရာ ေလွ်ာက္လုပ္လွ်င္ကား အသံုးမက် လွေသာ အစုတ္ပလုတ္မ်ားႏွင့္ သည္လို ေလွ်ာက္လုပ္ရင္ အစုတ္ပလုတ္ေတြ ျဖစ္ကုန္တတ္တယ္ ဟု ဥပမာ ျပစရာမ်ားသာ က်န္ခဲ့မည္ ကိုလည္း သတိတရား ရလိုက္ပါသည္။

ဤေနရာတြင္ ယေန ့ေခတ္ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ႀကီး အပါအ၀င္ ျမန္မာျပည္အရပ္ရပ္ရွိ ေထရ၀ါဒေစတီေတာ္မ်ားတြင္ အျခားေသာ အယူ၀ါဒမ်ား၏ မိရိုးဖလာကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈမ်ားျဖင့္ စနစ္္တက် အပင္းသပ္ခံထားရေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကို တင္ျပလိုပါသည္။ ယခုပိုစ့္တြင္အေသးစိပ္တင္ျပလိုေသာ္လည္း.သီးျခားေခါင္းစဥ္ခြဲ၍တင္ျပလိုပါသည္။မိမိထက္ပို၍နားလည္တတ္က်ြမ္းေသာသူမ်ားမွလည္း ပိုစ့္မ်ား ေရးသားေစလိုပါသည္ ။ ယင္းမွာ ေစတီေတာ္ အရပ္ ( ၈) မ်က္ႏွာရွိ ၿဂိဳလ္ခြင္မ်ား ၊ ဘုိးေတာ္ရုပ္မ်ား ၊ နတ္ကြန္းမ်ား ႏွင့္ အျခားေသာေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာေစတီမ်ားႏွင့္အနည္းငယ္မွ်သက္ဆုိင္ျခင္းမရွိေသာကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈမ်ားမွာေထရ၀ါဒေစတီမ်ား
ေပၚတြင္ တရား၀င္ ဗီဇာ ျဖင့္ မေတာ္တေရာ္ေနရာယူထားမႈမ်ားျဖစ္ပါသည္။
အင္ဂ်င္နီယာ ဖုိရမ္မွ phyo ေရးေသာ ပုိ႔စ္ အားျပန္လည္မွ်ေ၀ျခင္းျဖစ္ပါသည္

ရွင္းလင္းေသာ ဥပမာ

ေျမြေဆးဆရာႀကီးႏွင့္ ေျမြကိုက္ခံရေသာ လူနာ
ရန္ကုန္ျမိဳ႔ ဟံသာ၀တီ ကမၼ႒ာန္းတိုက္ႀကီး၏ ပထမဦးဆံုးေသာ ပဓာန မဟာနာယက၊ ရွမ္းရြာ စင္ျပြမ္းကုန္း ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ဦးဂႏၶမာ-က လူတို႔၏ ၀ိပႆနာဉာဏ္အျမင္ အဆင့္ဆင့္တိုးတက္လာပံုကို ေျမြေဆးအတတ္၌ ကၽြမ္းက်င္ေသာ ေျမြေဆးဆရာႀကီးက ေျမြကိုက္ခံရေသာ လူနာအား ကုသပံု ဥပမာ ပံုျပင္ျဖင့္ ေဟာၾကားခဲ့ပါသည္။ ပံုျပင္မွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ပါသည္။

တရံေရာအခါ ရြာႀကီးတရြာတြင္ေျမြေဆးကုအတတ္၌ ကၽြမ္းက်င္လိမၼာေသာ ေျမြေဆးဆရာႀကီးတဦး ရွိသည္။ တေန႔ေသာအခါ ေျခမႏွင့္ ေျခညႇိဳးၾကား၊ ထို စိုးရိမ္စရာ အေကာင္းဆံုးေနရာကိုမွ ေျမြကိုက္ခံလိုက္ရေသာ လူနာတဦးအတြက္ လူနာရွင္မ်ားက ေျမြေဆးဆရာႀကီးကို လာေရာက္ပင့္ေဆာင္ၾကသည္။

ဆရာႀကီးက လူနာအိမ္သို႔ လိုက္ပါၾကည့္ရႈရာ လူနာမွာ လူမွန္းမသိ၊ သူမွန္းမသိ၊ သတိလစ္ေနသည္၊ အသက္ရွဴလည္း ရပ္ေနသည္။ လူေသေကာင္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနသည္။
မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ဆရာႀကီးက ပထမဦးဆံုး ကုသျခင္းအေနျဖင့္ ကုသလိုက္ရာ လူနာသည္ အသက္ရွဴလာသည္။ ထိုအခါ လူနားရွင္မ်ားက-

ဆရာႀကီး၊ လူနာ အသက္ရွဴလာျပီ-ဟု အားပါးတရ ေျပာၾကသည္။ ဆရာႀကီးက-
ဟဲ့-အသာေနၾကဦး။ မင္းတို႔လူနာ အသက္ရွဴရံုသာ ရွဴေသးတာ။ ေျမြဆိပ္ေတြက ဘယ္ကမွ မက်ေသးလို႔ စိုးရိမ္ရေသးတယ္-ဟု ေျပာဆိုလိုက္သည္။

ဆရာႀကီးက ဒုတိယအႀကိမ္ ဆက္လက္ကုသလိုက္ျပန္ရာ လူနာမွာ လူးလိမ့္လာသည္။ ထိုအခါ လူနာရွင္မ်ားက-
ဆရာႀကီး လူနာ လူးလိမ့္လာျပီ-ဟု ၀မ္းသာအားရ ေျပာၾကားၾကျပန္သည္။ ဆရာႀကီးက-
ဟဲ့-အသာေနၾကဦး၊ မင္းတို႔လူနာ လူးလိမ့္ရံုသာ လူးလိမ့္ႏိုင္ေသးတာ၊ ေျမြဆိပ္ေတြ ဘယ္ကမွ မက်ေသးလို႔ စိတ္မခ်ရေသးဘူး-ဟု ေျပာျပန္သည္။

ဆရာႀကီးက တတိယအႀကိမ္ ဆက္လက္ကုသျပန္ရာ လူနာမွာ သတိရလာကာ မ်က္စိပြင့္လာသည္။ ထိုအခါ လူနာရွင္မ်ားက-
ဆရာႀကီး လူနာ သတိရလာျပီ မ်က္စိပြင့္လာျပီ-ဟု ၀မ္းပန္းတသာ ေျပာၾကျပန္သည္။ ဆရာႀကီးက-
ဟဲ့-အသာေနၾကဦး၊ မင္းတို႔လူနာ သတိရျပီး မ်က္စိပြင့္ရံုသာ ပြင့္ေသးတာ၊ ေျမြဆိပ္ေတြ ဘယ္ကမွ မက်ေသးလို႔ စိတ္မခ်ရေသးဘူး-ဟု ေျပာျပန္ပါသည္။

ဆရာႀကီးက စတုတၳအႀကိမ္ ဆက္လက္ကုျပန္ရာ ေျမြဆိပ္မ်ား ဦးေခါင္းမွ ခါးသို႔တိုင္ေအာင္ က်ဆင္းသြားပါေတာ့သည္။ ထိုအခါ ဆရာႀကီးက-
မင္းတို႔လူနာ ဦးေခါင္းက ေျမြဆိပ္မ်ား ခါးတိုင္ေအာင္ က်သြားပါျပီ၊ နည္းနည္းေတာ့ သက္သာလာပါျပီ။ ဒါေပမဲ့ ေျမြဆိပ္ေတြ က်န္ေသးလို႔ စိတ္မခ်ရေသးဘူး-ဟု ေျပာဆိုသည္။

ဆရာႀကီးက ပဥၥမအႀကိမ္ ဆက္လက္ကုျပန္ရာ ခါးမွ ေျမြဆိပ္မ်ား ဒူးဆိပ္သို႔တိုင္ေအာင္ က်ဆင္းသြားသည္။ ဆရာႀကီးက-
မင္းတို႔လူနာ ေျမြဆိပ္မ်ား ခါးမွ ဒူးဆစ္တိုင္ေအာင္ က်ဆင္းသြားပါျပီ။ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ သက္သာလာပါျပီ။ ဒါေပမဲ့ စိတ္မခ်ရေသးဘူး-ဟု ေျပာဆိုျပန္သည္။

ဆရာႀကီးကဆ႒မအႀကိမ္ ဆက္လက္ကုသလိုက္ျပန္ရာ ေျမြဆိပ္မ်ား ဒူးဆစ္မွ ေျခခ်င္း၀တ္သို႔ တိုင္ေအာင္ က်ဆင္းသြားပါေတာ့သည္။ ဆရာႀကီးက-
မင္းတို႔လူနာ ေျမြဆိပ္မ်ား ဒူးဆစ္မွ ေျခခ်င္း၀တ္တိုင္ေအာင္ က်ဆင္းသြားပါျပီ။ အသက္ခ်မ္းသာရာ ရမည့္ဘက္သို႔ နီးလာပါျပီ-ဟု ေျပာၾကားျပန္သည္။

ဆရာႀကီးက သတၱမအႀကိမ္ ဆက္လက္ကုသရာ ေျခခ်င္း၀တ္မွ ေျမြဆိပ္မ်ား ေျမြကိုက္ရာ အနာ၀သို႔ ေလွ်ာက်သြားပါေတာ့သည္။ ထိုအခါက်မွ ဆရာႀကီးက-
မင္းတို႔လူနာ ေျမြဆိပ္မ်ားအားလံုး ေလွ်ာက်သြားျပီ။ အသက္ခ်မ္းသာရာရျပီ။ စိတ္ခ်ရျပီ-ဟု ဆိုပါေတာ့သည္။ လူနာမွာလည္း ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာခ်မ္သာစြာျဖင့္ ထထိုင္ပါေတာ့သည္။

ထိုဥပမာပံုျပင္တြင္ ေျမြဆိပ္မႊန္၍ သတိလစ္ေနေသာ လူနာဟူသည္မွာ-
တဏွာ၊ မာန၊ ဒိ႒ိမ်ား လႊမ္းမိုးေနေသာေၾကာင့္ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာမွန္း မသိ၊ ကံ-ကံ၏အက်ိဳးကို မယံုၾကည္သည့္ အလြန္သနားစရာ ေကာင္းေသာသူကို ရည္ညႊန္းပါသည္။

အသက္ရွဴလာေသာ လူနာဟူသည္မွာ-
တဏွာ၊ မာန၊ ဒိ႒ိ တို႔ လႊမ္းမိုးေနေသာ္လည္း ရတနာသံုးပါးႏွင့္ ကံ-ကံ၏အက်ိဳးကို ယံုၾကည္ေသာေၾကာင့္ ဒါနျပဳ၊ သီလေဆာက္တည္ေနသူကို ရည္ညႊန္းသည္။

လူးလွိမ္းလာေသာ လူနာဟူသည္မွာ-
တဏွာ၊ မာန၊ ဒိ႒ိမ်ား လႊမ္းမိုးေနေသာ္လည္း သဒၶါတရားႏွင့္ ျပည့္စံု၍ ရေသ့၊ ရဟန္းျပဳကာ ဓူတင္တရားမ်ား ေဆာင္ျပီး က်င့္ၾကံေနသူကို ရည္ညႊန္းသည္။

သတိရ မ်က္စိပြင့္လာေသာ လူနာဟူသည္မွာ-
တဏွာ၊ မာန၊ ဒိ႒ိမ်ား လႊမ္းမိုးေနေသာ္လည္း ရုပ္တရား၊ နာမ္တရားမ်ားကို ျမင္ေအာင္ ဘုရားဂူေက်ာင္းမ်ားတြင္ ခိုေအာင္းကာ ဘာ၀နာတရား အားထုတ္ေနေသာေၾကာင့္ ရုပ္တရား၊ နာမ္တရားမ်ားကို သိျမင္လာေသာသူကို ရည္ညႊန္းပါသည္။

ဦးေခါင္းမွ ေျမြဆိပ္ခါးသို႔ က်သြားေသာ လူနာဟူသည္မွာ-
ဘာ၀နာတရားမ်ားကို ဆက္လက္အားထုတ္ေသာေၾကာင့္ ေသာတာပန္ ျဖစ္သြားသူကို ရည္ညႊန္းသည္။

ခါးမွ ေျမြဆိပ္ ဒူးဆစ္သို႔ က်သြားေသာ လူနာဟူသည္မွာ-
ဘာ၀နာတရားမ်ာ းဆက္လက္အားထုတ္ေသာေၾကာင့္ သကဒါဂါမ္ ျဖစ္သြားသူကို ရည္ညႊန္းသည္။

ဒူးဆစ္မွ ေျမြဆိပ္ ေျခခ်င္း၀တ္သို႔ က်သြားေသာ လူနာဟူသည္မွာ-
တရားမ်ား ဆက္လက္အားထုတ္ေသာေၾကာင့္ အနာဂါမ္ျဖစ္သြားသူကို ရည္ညႊန္းသည္။

ေျခခ်င္း၀တ္မွ ေျမြဆိပ္ ေျမြကိုက္ရာ အနာ၀သို႔ေရာက္ျပီး ေျမြဆိပ္အားလံုး ေလွ်ာက်၍ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ခ်မ္းသာသြားေသာသူ ဟူသည္မွာ-
အာသေ၀ါကုန္ခန္း၍ ရဟႏၲာျဖစ္သြားေသာသူကို ရည္ညႊန္းသည္။

အထက္ေဖာ္ျပပါ ေျမြေဆးဆရာႀကီးႏွင့္ ေျမြကိုက္ခံရေသာလူနာ-ပံုျပင္မွာ စင္ျပြမ္းကုန္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက တရားအားထုတ္ေနေသာ ေယာဂီမ်ားကို ၀ိပႆာနာဉာဏ္အျမင္ အဆင့္ဆင့္တိုးတက္ေစရန္ က်င့္ၾကံအားထုတ္ၾကဖို႔ တိုက္တြန္းႏႈိးေဆာ္စဥ္က ဥပမာျပေသာ ပံုျပင္ျဖစ္ပါသည္။
လူနာအေျခအေန အဆင့္ဆင့္ ေကာင္းမြန္လာပံုႏွင့္ ၀ိပႆနာဉာဏ္အျမင္ အဆင့္ဆင့္ တိုးတက္လာပံုတို႔ကို ႏႈိင္းယွဥ္၍ ဥပမာျပထားပါသည္။


http://mawluu.blogspot.com
မွကူးယူေဖၚျပထားျခင္းျဖစ္ပါသည္

CDR Report

http://www.mediafire.com/?j0tjdomjmyz